ایرج ندیمی، کارشناس اقتصادی و نماینده سابق مجلس درباره اظهارنظر اخیررئیس کل بانک مرکزی مبنی بر تثبیت نرخ ارز به خبرنگار ایبِنا گفت: تثبیت نرخ ارز با دو منظور مورد توجه قرار گرفته است. پایه قراردادن ارز نیما نخستین هدف است تا براساس آن از رویکرد انتظار افزایش نرخ ارز جلوگیری به عمل آید. مورد دوم هم به صادرکنندگان ارتباط دارد تا انگیزه بیشتری برای فعالیت تجاری خود پیدا کنند.
وی در ادامه اضافه کرد: برخی مانند جمع موثری در اتاق بازرگانی اعتقاد دارند که ارز باید قیمت خود را پیدا کند و رفتار دستوری نتیجه بخش نیست. جمعیت دیگر هم که غالب مردم را در بر می‌گیرد، معتقدند عدم ثبیت قیمت ارز یا نبود قیمت کف سبب اوج گرفتن نرخ آن می‌شود و این امر به نفع صادرکنندگان تمام خواهد شد، اما برای جامعه مضر است، زیرا بر قیمت کالا‌ها به صورت مستقیم و غیر مستقیم اثر خواهد داشت و گرانی‌ها غالب می‌شود، به خصوص برای جمعیت حقوق بگیر که نسبت تورم با دستمزد ماهیانه آن‌ها فاصله دارد.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه برای تثبیت نرخ ارز دو رویکرد می‌توان در نظر گرفت، اظهار داشت: صادرکنندگان همیشه از تثبیت نرخ ارز استقبال می‌کنند به شرط آنکه از کسب درآمد ارزی و درآمد حاصل از واردات در ازای کالا یا خدمات صادر شده، اطمینان حاصل کنند. به عبارت دیگر؛ در صورتی که دولت بخواهد صد در صد وجوه حاصل از صادرات را تعریف کند یک موضوع است و اگر درصدد تعریف بخشی از آن برآید، معنای دیگری خواهد داشت، زیرا منافع این کار با توجه به تفاوتش در داخل و خارج تغییر و بالانس ایجاد می‌کند که در این بخش رانت به نفع جمع کوچکی و به ضرر جمع زیادی از مردم تمام خواهد شد.
این نماینده سابق مجلس در ادامه تصریح کرد: پائین آوردن نرخ ارز یک هدف درست است، اما این کار تعریفی از یک بسته فعالیتی دارد که به مباحث مربوط به تولید ناخالص و مسائل مربوط به حوزه گرایشات سرمایه در ایران یا کاهش تنش‌های داخلی و خارجی و جهت دهی منابع بودجه‌ای مربوط می‌شود.
ندیمی در این رابطه افزود: مفهوم قرار گرفتن پایه محاسباتی نرخ ارز در مجلس بر عدد ۲۶ یا ۲۷ این است که مابه‌التفاوتی نصیب تجار می‌کند. بخش عمده‌ای از درآمد تجار در ایران بیش از آنکه به عملکردشان وابسته باشد به تفاوت نرخ ارز و ریال بستگی دارد. ضمن آنکه بخشی از پاداش مدیران از مابه‌التفاوت نرخ ارز محاسبه می‌شود و از این جهت به وجود آمدن رانت آن قابل توجه است.
